هالیبرتون، دیک چنی و خلأ شریک مطمئن در دولت احمدی نژاد

قرارداد گازی ایران با شرکت امریکایی هالیبرتون که مطابق برنامه تا پایان سال 85 بود، پایان یافت. با این حال ناگفته های فراوانی درباره چگونگی برنده شدن این شرکت در مناقصات گازی، سفر دیک چنی به ایران در سال 79، میزان تأثیر این قراردادها بر دو سال اول مسئله هسته ای، عدم تمدید مجدد قرارداد و... وجود دارد.
به گزارش رجانیوز، برنده شدن شرکت هالیبرتون در مناقصه حفاری پارس جنوبی به سال 81 باز می گردد. قرارداد با ارزشی که برابر آن، این شرکت متهعد به حفر 12 حلقه چاه در فازهای 9 و 10 پارس جنوبی گردید و قرار شد تا پایان سال 85 و در مدت 52 ماه، در دو بخش خاکی و دریایی، ایران به گاز دست یافته و 50 میلیون مترمکعب گاز طبیعی و بیش از 400 تن سولفور از آن استحصال نماید.

در این قرارداد البته هالیبرتون تنها نبود بلکه کنسرسیوم هالیبرتون-اورینتال، مشترکاً برنده مناقصه شده بودند. ماجرا از اینجا جالب تر می شد که هالیبرتون برای حفر هر چاه مبلغ 23 میلیون دلار پیشنهاد داده و جمعاً خواستار دریافت 282 میلیون دلار شده بود اما دولت وقت ایران که به عنوان کارفرما می بایست کمترین مبلغ پیشنهادی را بپذیرد، در قرارداد منعقده مبلغ 360 میلیون دلار (80 میلیون بیشتر از پیشنهاد شرکت امریکایی) به کنسرسیوم هالیبرتون- اورینتال بخشید!

سیروس ناصری نایب رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت اورینتال کیش و دیک چنی معاون رئیس جمهور امریکا، دو نفر اصلی زمینه ساز قرارداد هالیبرتون- اورینتال در ایران بودند. سفر چنی به ایران در سال 79 که برای آماده سازی قراردادهای نفت و گاز در ایران صورت گرفت، تا مدتها محرمانه باقی ماند. در همین سفر محرمانه بود که دیک چنی به علت عارضه قلبی، حتی چند روزی را مهمان یکی از بیمارستانهای تهران بود.
نمونه این دیدارهای محرمانه که گویا فقط برای مسائل تجاری و اقتصادی نیز نبوده و پشت پرده های سیاسی نیز داشته است، از سوی رهبر انقلاب در جمع مردم گرمسار مورد اشاره قرار گرفت: «بحمداللَّه پایگاه سیاسى کشور و منزلت اجتماعى ملت ایران در جهان افزایش پیدا کرده است. قبلها، دشمنان ما خیال مى‏کردند زمینه را فراهم کرده‏اند یا فراهم خواهند کرد و با یک حرکت دست، مى‏توانند کشور را از این رو به آن رو کنند. امریکاییها این حرف را گفتند. چند سال قبل از این، عده‏اى از سیاسیون امریکایى به طور محرمانه و مخفیانه - ما مطلع نشدیم، بعد که برگشتند مطلع شدیم - به ایران آمده بودند و با بعضى از محافل نامساعد با نظام نشست و برخاست کرده بودند؛ وقتى رفتند گفتند در ایران کسانى هستند که منتظر یک اشاره‏ى ما هستند تا علیه نظام شلیک کنند. امروز حقیقت براى آنها روشن شده است. نه فقط نمى‏توانند سلطه پیدا کنند، حتّى لطمه هم نمى‏توانند بزنند. ملت بیدار و متحد است. ما دلهایمان به هم نزدیک است. ملت به مسئولان خود اعتماد دارد؛ مى‏داند که آنان آنچه مى‏کنند و آنچه مى‏گویند، براى شخص، براى قدرت و براى زر و زور نیست. با نگاه باز نیازها و مصالح کشور مشاهده مى‏شود و مردم هم تشخیص مى‏دهند.»
رشوه گرفتن 3 مسئول شرکت نفت و گاز پارس جنوبی از شرکت اورینتال کیش در جریان مناقصه فازهای 9 و 10 پارس جنوبی، سوژه داغی بود که همان اوایل روی کارآمدن دولت نهم مطرح گردید و اکبر ترکان معاون وزیر نفت، با محرز دانستن تخلف شرکت اورینتال کیش، از این خبر پرده برداشت. سیروس ناصری در جریان برگزاری دادگاه مربوط به این پرونده، در یک رویداد تعجب برانگیز تبرئه گردید اما مسئولین شرکت امریکایی توسط دستگاه قضایی این کشور به دلیل پرداخت رشوه به جریمه نقدی محکوم شدند.
ناصری، مذاکره کننده ارشد پرونده هسته ای ایران در دوره مسئولیت حسن روحانی و مشاور ویژه وی در دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی بود. بسیاری از دلسوزان در جریان مذاکرات هسته ای در فاصله سالهای 82 تا 84، نسبت به استفاده از افرادی با منافع مشترک اقتصادی و تجاری با طرفهای اروپایی و امریکایی هشدار دادند. این هشدار که نهایتاً نیز از سوی مسئولین وقت پرونده هسته ای با بی اعتنایی روبرو شد بر این اساس استوار بود که این افراد به دلیل پیوند خوردن تداوم منافع شخصی خود با رضایت طرفهای مقابل، هرگز نمایندگان شایسته ای برای جمهوری اسلامی در جریان مذاکرات و چانه زنیهای هسته ای نخواهند بود و زیاده خواهیهای غرب در مواجهه با مسئله هسته ای ایران، دقیقاً با سوء استفاده از همین نقطه ضعف و پاشنه آشیل در حال پیشروی است.
به هر ترتیب، هالیبرتون در حالی خبر اتمام فعالیت های خود در ایران را اعلام می کند که از سویی اطلاع چندانی درخصوص میزان پیشرفت پروژه های منظور شده در قرارداد 360 میلیون دلاری، وجود ندارد و از سوی دیگر، خلأ شرکای مطمئنی برای مدیران هالیبرتون در دولت احمدی نژاد که متضمن سودآوری خوبی برای دشمنان ملت ایران در مرزهای جمهوری اسلامی باشند، برای دیک چنی بیش از همه ملموس است!