مردم انگلیس درباره بحران ملوانان چه می‌گویند؟

از یازده روز پیش که خبر بازداشت نظامیان دریایی بریتانیا توسط نیروهای ایران در آبهای خلیج فارس اعلام شد، اذهان عمومی بریتانیا با موجی از نقطه نظرات مختلف داخلی و خارجی روبرو بوده است.
بی‌بی‌سی در گزارشی نوشت: روزنامه های قطع کوچک بریتانیا معروفند که رک و جنجالی هستند و عناوین گزارش های آنها در روزهای گذشته نشان داده که این روزنامه ها از نحوه برخورد دولت بلر با این بحران خشمگینند. اما تجربه شخصی من دست کم این بوده که بخش عمده ای از آنچه در این گونه مقالات و گزارش ها مطرح می شود لزوما منعکس کننده نظر مردم نیست.

مشکلی که در این میان وجود دارد این است که مردم بریتانیا اطلاعات کمی درباره ایران دارند. وقتی از آنها می پرسی تصورشان از ایران چیست به احتمال زیاد می گویند "آیت الله ها، شاه سابق، زنان چادر به سر و موجی از مردم که شعارهای ضد غربی سر می دهند." تصور آنها به همین جا ختم می شود. پیشینه دخالت بریتانیا در امور ایران در یک قرن گذشته عمدتا فراموش شده است. کلنجار بر سر منابع نفتی ایران، شرایطی که منجر به کودتای 1953 (28 مرداد) شد در غبار تاریخ گم شده است. عامه مردم بریتانیا وقتی متوجه می شوند که ایران ممکن است به دلایل تاریخی خیلی به نیات و انگیزه هایی بریتانیایی ها اعتماد نکند، متعجب می شوند.

یکی از موضوعاتی که مردم بریتانیا را ناراحت کرده و به خشم آورده این است که ملوانان و تفنگداران بریتانیایی در تلویزیون ایران نشان داده شده اند که ظاهرا به ورود غیرقانونی به آبهای ایران اعتراف کرده اند. بخش عمده آنچه مردم بریتانیا در باره کل این ماجرا می گویند بستگی به سن و سال و عقاید سیاسی آنها دارد.
بزرگسال ها بر این عقیده اند که بازداشت ملوانان و تفنگداران و ناکامی دولت در آزادسازی فوری آنها، بار دیگر نشان می دهد که بریتانیا جایگاه قدرتمند سابق خود در جهان را از دست داده است.منتقدان تونی بلر، نخست وزیر بریتانیا، به گونه های مختلف او و دولتش را متهم می کنند که یا به قدر کافی تلاش نکرده و یا زیاده روی کرده و بحران را بدتر کرده است.
برخی از مردم می گویند با این که نشان دادن نظامیان در تلویزیون شوک آور است، اما یقینا این ملوانان در مقایسه با زندانیان ابوغریب در عراق یا بازداشتگاه آمریکا در گوانتانامو وضعیت بهتری دارند.برخی دیگر می گویند که اتهام زدن به نظامیان که وارد آبهای ایران شده اند، شرم آور است؛ شماری دیگر می گویند که سابقه دولت بریتانیا نشان می دهد که همیشه حقیقت را نمی گوید بنابراین ما از کجا بدانیم که این نظامیان در زمانی نامناسب و مکانی نادرست نبوده اند!
اما بیش از هر چیز دیگر، مردم بریتانیا در پی آن هستند که ملوانان و تفنگداران هر چه زودتر به خانه برگردند. بنابراین آنها امیدوارند که لحن ملایمی که ایران اخیرا اتخاذ کرده و نشانه هایی که از سوی دولت بریتانیا ابراز شده به تدریج به نتیجه ای مثبت بینجامد.