باز عطر ياس تموم خونه هاي شهرمون رو متبرك كرد و باز يادمون آمد كه:
ياران چه غريبانه رفتند از اين خانه...
هم سوخته شمع ما، هم سوخته پروانه...
كاش شرمندشون نباشيم كه قطعا من يكي كه هستم...
يا علي.