سلام عليكم.
اين روزها كه مي گذرد هر روز احساس مي كنم كه طوفاني سهمگين به من نزديك مي شود. و چه هجومي دارد اين طوفان چيست كه اينگونه به روحم فشار مي آورد...
عجيب است؟
يا شايد هم متحجر شده ام...
شايد. نمي دانم.
خيلي عجيب است كه اين بي ديني ها هنوز مرا مي سوزاند.
نگوييد تند روي.! همين لبخند هاي ظاهري را زده ايم كه امروز به راحتي دوبلور هاي ما مي نشينند فيلم مشكل داري را نگاه مي كنند و و بعد صداي خودشان را به قرار دادن روي فيلم نابود گر فرهنگي چون تايتانيك مي گذارند و ...
هيهات. صدا و سيماي ايران هم كه دست خير درد و مي ترسد كه زحمات بي شائبه ايشان هدر برود. دست به نمايش فيلم ها مي زند. آخر فقط تايتانيك نيست كه دل آدم خوش باشد به يك خطا...
اين مقوله مثنوي هفتاد من است و شايد همبيش تر...
منصفانه نگاه هم كه بكني حكايت خنده داري است كه در منتهايش بايد گريست.
هيهات.
